Σε αντίθεση με την κλασική ολική αρθροπλαστική ισχίου, η ελάχιστα επεμβατική τεχνική δεν είναι κατάλληλη για όλους τους ασθενείς και απαιτεί εξειδίκευση από το χειρουργό και έμπειρη χειρουργική ομάδα.

Κλασική αρθροπλαστική ισχίου

Ο χειρουργός εκτελεί μια κάθετη τομή δέρματος-υποδορίου, μεγέθους 15-20 εκατοστών, στην άνω-έξω επιφάνεια του μηρού. Η προσπέλαση συνεχίζεται με διαφορετικές παραλλαγές, δια των γλουτιαίων ή των στροφέων και η άρθρωση εκθέτεται με την διατομή και αφαίρεση του θυλάκου. Ο χειρουργός στη συνέχεια θα:

• Προετοιμάσει τα οστά. Οι κατεστραμμένες επιφάνειες χόνδρου στην κοτύλη και η κεφαλή με τον αυχένα του μηριαίου αφαιρούνται με ειδικά εργαλεία, με τη διενέργεια των κατάλληλων οστεοτομιών.
• Τοποθετήσει τα εμφυτεύματα. οι επιφάνειες χόνδρου και οστού που έχουν αφαιρεθεί με τις οστεοτομίες, αντικαθίστανται με μεταλλικά στοιχεία στο ίδιο πάχος και μέγεθος με σκοπό την αναδημιουργία της διεπιφάνειας επαφής των αρθρούμενων οστών στην άρθρωση .
• Τοποθετήσει ένα ένθετο πολυαιθυλένιο ή κεραμικό. Ένα ειδικό πλαστικό ή κεραμικό παρεμβάλλεται μεταξύ των μεταλλικών στοιχείων μηρού και κοτύλης, σε σκοπό αντικατάστασης λειτουργίας της άρθρωσης και τη δημιουργία μιας ομαλής επιφάνειας ολίσθησης.

Ελάχιστα Επεμβατική αρθροπλαστική ισχίου

Στην ελάχιστα επεμβατική αρθροπλαστική ισχίου, η χειρουργική διαδικασία είναι παρόμοια, αλλά υπάρχει διαφορετική προσπέλαση και μεγαλύτερη διατήρηση μαλακών ιστών που περιβάλλουν το ισχίο. Τα τεχνητά εμφυτεύματα που χρησιμοποιούνται είναι κράματα μετάλλων, πολύ πιο ελαφριά σε σχέση με αυτά που χρησιμοποιούνται για την κλασική αντικατάσταση ισχίου, δεν οξειδώνονται το ίδιο και είναι πλήρως απομαγνητισμένα. Επίσης, ειδικά σχεδιασμένα χειρουργικά εργαλεία χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του μηρού και της κοτύλης και τη σωστή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Η ελάχιστα επεμβατική αρθροπλαστική ισχίου γίνεται μέσα από μια μικρότερη τομή (περίπου στο 1/3 της κλασικής αρθροπλαστικής ισχίου). Η μικρότερη χειρουργική τομή επιτρέπει λιγότερη διαταραχή των ιστών και είναι λιγότερο επεμβατική.

Σε γενικές γραμμές, οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην ελάχιστα επεμβατική αντικατάσταση ισχίου διατηρούν ακέραιες όλες τις μυϊκές ομάδες που περιβάλλουν την άρθρωση του ισχίου , ενώ η ορατότητα του χειρουργού στην άρθρωση επιτυγχάνεται με ειδικούς χειρισμούς από το βοηθό χειρουργό ή από ειδικά συστήματα έλξης και κινητοποίησης του πάσχοντος σκέλους.

Η εμπειρία του χειρουργού και η ύπαρξη εξειδικευμένης χειρουργικής ομάδας, αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της επιτυχίας της επέμβασης.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ AMIS

Πολλά και ποικίλα είναι τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η νέα χειρουργική τεχνική στους ασθενείς με πρόβλημα ισχίου. Τα κυριότερα είναι:

• Αμελητέος μετεγχειρητικός πόνος σε σύγκριση με “συμβατικές” επεμβάσεις, γιατί δεν κόβονται μύες.

• Άμεση αποκατάσταση.  Η όρθια στάση και το περπάτημα με ή ακόμη και χωρίς πατερίτσες,  μπορεί να αρχίσει λίγες μόνο ώρες μετά το χειρουργείο.

• Ελάχιστη παραμονή στο νοσοκομείο. Κατά μέσον όρο η νοσηλεία περιορίζεται στις 2 ημέρες και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριο, την ίδια ημέρα.

• Ελάχιστη ουλή του δέρματος. Η τομή του δέρματος είναι 4 με 5 cm, σε αντιδιαστολή  με τα 15-20cm  της «συμβατικής» επέμβασης και αισθητικά, λόγω θέσης, δεν ενοχλεί

• Ταχύτερη επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες. Μετά από περίπου μία εβδομάδα οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στη δουλειά τους, να οδηγήσουν και να εκτελέσουν με άνεση τις καθημερινές τους δραστηριότητες.

• Ελάχιστη απώλεια αίματος, λόγω τηςμικρήςτομής, της διατήρησης των μυϊκών ομάδων και της προσεκτικής αιμόστασης. Οι μεταγγίσεις αίματος είναι σπάνιες, και ο σχηματισμός θρόμβων αίματος στα πόδια (εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση) είναι δυνητικά λιγότερο πιθανός.

• Μείωση κόστους νοσηλείας.Η μείωση των ημερών νοσηλείας και της φαρμακευτικής αναλγητικής αγωγής οδηγούν σε μείωση του κόστους νοσηλείας.

• Ελαχιστοποίηση των συνεδριών φυσιοθεραπείας μετεγχειρητικά.

• Ελάχιστη πιθανότητα εξάρθρωσης.Η διατήρηση των μυών και η επανασυρραφή του θυλάκου βελτιώνει την σταθερότητα του ισχίου σημαντικά. Ο κίνδυνος εξάρθρωσης είναι ελάχιστος και ο μετεγχειρητικός περιορισμός των κινήσεων, που συνήθως συνιστάται σε άλλες τεχνικές, δεν είναι απαραίτητος.

• Αποτροπή της ανισοσκελίας & χωλότητας.  Ελαχιστοποιώντας τη βλάβη των μυών και των νεύρων, μειώνονται οι πιθανότητες χωλότητας, ενώ η μέτρηση του μήκους του άλλου σκέλους είναι εύκολη.

Η τεχνική διατηρεί τη φυσιολογική ανατομία της περιοχής του ισχίου, διευκολύνει μελλοντικές επεμβάσεις στην περιοχή και μπορεί να εφαρμοσθεί επίσης με την ίδια επιτυχία σε  κατάγματα  και αναθεωρητικές επεμβάσεις του ισχίου, με τα ίδια πλεονεκτήματα.

Απαιτεί τη συνεργασία εξειδικευμένης χειρουργικής ομάδας, απαιτεί εξειδίκευση από το χειρουργό και καμπύλη εκμάθησης της τεχνικής, ως απαραίτητες προϋποθέσεις για το βέλτιστο κλινικό και λειτουργικό αποτέλεσμα του ασθενούς.

Ο Δρ. Αλευρογιάννης μπορεί να εκτιμήσει την πάθηση και την κατάστασή σας, είτε στο ιατρείο του, είτε στο Metropolitan General.